Αιμορροϊδοπαθεια
Οι αιμορροΐδες είναι μια πολύ διαδεδομένη πάθηση η οποία μπορεί να εμφανιστεί ακόμη και στην παιδική ηλικία. Αν και συναντάται και στα δύο φύλα, τείνει να εμφανίζεται συχνότερα στους άνδρες. Στην εποχή μας, περισσότεροι από τους μισούς άνδρες και γυναίκες άνω των 50 ετών πάσχουν από αιμορροΐδες, ενώ περίπου το 80% του πληθυσμού έχει υποφέρει τουλάχιστον μια φορά στη ζωή του από τις επώδυνες συνέπειες μιας πάθησης αιμορροΐδων (φαγούρα, τσούξιμο, πόνο, βλέννες, αιμορραγία, κλπ.). Ετυμολογικά ο όρος αιμορροΐδες προέρχεται από την περιγραφή του σημαντικότερου συμπτώματος της νόσου που είναι η ροή του αίματος. Οι αιμορροΐδες έχουν μορφή σάκων και η ύπαρξή τους συμβάλλει στην προστασία του πρωκτικού σωλήνα και στον έλεγχο των κενώσεων. Οι αιμορροΐδες περιέχουν αγγεία του ανώτερου και κατώτερου αιμορροϊδικού πλέγματος και διακρίνονται σε εξωτερικές (κάτω από την οδοντωτή γραμμή) και εσωτερικές (πάνω από την οδοντωτή γραμμή).
Η αιμορροϊδοπάθεια είναι συνέπεια της ανεπάρκειας, δηλαδή της δυσλειτουργίας, των αιμορροϊδικών αγγείων. Η ύπαρξη ανεπάρκειας οδηγεί στην πρόπτωση του βλεννογόνου και τη δημιουργία αιμορροϊδικών όζων που προβάλλουν στον πρωκτικό σωλήνα. Δεν υπάρχουν ξεκάθαρα αίτια αιμορροϊδοπάθειας, συνηθέστερα όμως η πάθηση αποδίδεται στη δυσκοιλιότητα, την κληρονομικότητα και τον τρόπο ζωής (διατροφή, καθιστική ζωή, κ.α.). Η αιμορροϊδοπάθεια ενδέχεται να αφορά το εσωτερικό, το εξωτερικό ή και τα δύο αιμορροϊδικά πλέγματα
Η αιμορραγία αποτελεί το βασικότερο σύμπτωμα της αιμορροϊδοπάθειας. Η άμεση επίσκεψη στον ειδικό κρίνεται απαραίτητη για την αποφυγή σιδηροπενικής αναιμίας αλλά και για το ενδεχόμενο σοβαρότερων παθήσεων (πχ. νεοπλασιών) ή άλλης πάθησης με παρόμοια συμπτωματολογία.
Ο πόνος, η δυσφορία, η ψηλάφηση μάζας, η έκκριση υγρών και ο κνησμός είναι επίσης συμπτώματα της νόσου που όμως ενδέχεται να συνυπάρχουν με άλλες καλοήθεις (συρίγγιο, ραγάδα, ακράτεια κοπράνων) ή κακοήθεις παθήσεις της περιοχής.
Η θρόμβωση του εξωτερικού αιμορροϊδικού πλέγματος που εμφανίζεται σαν μια μελανή, επώδυνη, ψηλαφητή μάζα ακριβώς έξω από τον δακτύλιο του πρωκτού είναι ένα ακόμη σύμπτωμα αιμορροϊδοπάθειας.
Η έγκαιρη διάγνωση και η επιλογή της καταλληλότερης θεραπείας, όχι μόνο μπορεί να προλάβει την εξέλιξη και τις βαρύτερες επιπλοκές της αιμορροϊδοπάθειας (νέκρωση, λοίμωξη, αναιμία, περίσφιξη, κ.α.) αλλά και την εξέλιξη άλλων παθήσεων (π.χ. νεοπλασιών, φλεγμονωδών νοσημάτων του εντέρου κ.λ.π) με παρόμοια συμπτωματολογία
Οι αιμορροΐδες διακρίνονται σε εξωτερικές και εσωτερικές. Ανάλογα με τη μορφολογία και το ιστορικό τους ταξινομούνται σε:
Πρώτου βαθμού: Όταν οι αιμορροϊδικοί όζοι προβάλλουν ελαφρά προξενώντας μικρή αιμορραγία.
Δευτέρου βαθμού: Όταν οι αιμορροϊδικοί όζοι αιμορραγούν και προσπίπτουν έξω από τον πρωκτικό σωλήνα κατά την κένωση, αλλά μειώνονται άμεσα κατόπιν αυτής.
Τρίτου βαθμού: Όταν οι αιμορροϊδικοί όζοι αιμορραγούν, προσπίπτουν έξω από τον πρωκτικό σωλήνα κατά την κένωση και δεν μειώνονται από μόνοι τους απαιτώντας χειροκίνητη μείωση.
Τέταρτου βαθμού: Όταν οι αιμορροϊδικοί όζοι αιμορραγούν και προσπίπτουν μονίμως εκτός του πρωκτικού σωλήνα προξενώντας πόνο, έντονο ερεθισμό και αιμορραγία.
- Η θεραπεία της αιμορροϊδοπάθειας στα αρχικά στάδια (1ουβαθμού) πραγματοποιείται συνήθως µε συντηρητικά μέσα (ειδική διατροφή μεσογειακού τύπου πλούσια σε φυτικές ίνες, φαρμακευτική αγωγή, κ.α.) ή με περίσφιξη. Αν και μπορούν να βελτιώσουν προσωρινά την κατάσταση του ασθενούς, οι παραπάνω θεραπείες δεν προσφέρουν οριστική λύση στο πρόβλημα της αιμορροϊδοπάθειας. Τα επώδυνα συμπτώματα φαγούρας, τσουξίματος και πόνου συνήθως επανέρχονται καθιστώντας απαραίτητη τη χειρουργική αντιμετώπιση.
- Η θεραπεία της προχωρημένης αιμορροϊδοπάθειαςαποτελεί πρόκληση λόγω της ευαισθησίας και των ανατομικών ιδιαιτεροτήτων της περιοχής. Κατά καιρούς, και ανάλογα µε την περίπτωση, έχουν εφαρμοστεί διάφορες χειρουργικές θεραπείες (σφιγκτηροτοµή, αιµορροϊδεκτοµή, διαστολή, κ.α.). Παρά τη συνεισφορά τους στις προσπάθειες αντιμετώπισης της αιµορροϊδοπάθειας, οι κλασσικές τεχνικές θεραπείας συνοδεύονται από σημαντικά προβλήματα όπως πόνος, υψηλά ποσοστά αποτυχίας, μετεγχειρητικές επιπλοκές, παρατεταμένη και επώδυνη μετεγχειρητική περίοδο καθώς και υψηλό χρηματικό κόστος.
- Τα τελευταία χρόνια οι νεότερες τεχνικές όπως η αιμορροϊδοπηξία με χρήση συρραπτικού, η υποβλεννογόνια αιμορροϊδοπλαστική ανύψωση και η απολίνωση των αιμορροϊδικών αρτηριών, επεδίωξαν να επιλύσουν τα σημαντικά προβλήματα των κλασικών ακρωτηριαστικών (εκτομικών) μεθόδων θεραπείας. Αν και συνεισέφεραν σημαντικά σε μία πιο ανώδυνη θεραπεία της αιµορροϊδοπάθειας, δεν κατάφεραν να επιλύσουν τα προβλήματα υποτροπών και του πόνου. Επιπλέον, δεν να διαφυλάσσουν το δέρμα του πρωκτού ενώ αδυνατούν να αποκαταστήσουν τη φυσική ανατομία της περιοχής.
